رفيف قلبي الفصل التاسع والعشرون
انت في الصفحة 1 من صفحتين
29
آسر قرب من رفيف وحاوط وشها بين إيده رفيف إنتى بتكونى مراتى وأم ابنى بس محتاج منك وعد
رفيف بستغراب وعد اى
آسر اوعدينى يارفيف قلبى إن الماضى مهما كان صعب ومؤلم مستحيل يأثر على علاقتنا ببعض
رفيف بحب حطت إيدها على ايده اللى على وشها انا بحبك ومستحيل اسمح لأى حاجه مهما كانت تفرقنا
آسر اعتبرة وعد يعنى مهما حصل وهما عرفنى او اكتشفتى مش هنبعد صح
آسر باس إيدها وركع على ركبتة
آسر بحب وحزن خفى عارف ان انا اذيتك وجرحتك كتير وانتى كل مرة بتسامحينى قلبك ابيض وبيسامح الكل عايزك تفضلى كدا ومتسمحيش للدنيا وغدرها يغيرك مهما كان حجم الاذية وانا اوعدك هفضل جمبك وهنواجه كل حاجه مع بعض
ومد إيده فى جيبة وطلع علبة باللون البنفسج لون رفيف المفضل وطلع منها خاتم على شكل ما لانهاية وفى فص فى النص بلون عيونها كان جميل جدا
رفيف دمعت وهزت رآسها بآه وطبعا علشان لابسة نقاب مفيش حد لاحظ دموعها غير آسر
آسر لبسها الخاتم وشالها ولف بيها وكان بيضحك زى الطفل اللى أمة كانت بعيدة عنه ورجعتله من تانى
رفيف بخجل آسر نزلنى آسر عيب كدا كلهم واقفين
آياد بطفولة ماما انتى بتح عمو دا لية انتى تح انا بس وحض من رجلها ورفيف نزلت لمستواه وح وهى بتضحك وآسر كان مبسوطة إن عيلتة وآخيرا جمبة فجاءة اتدخلت ثريا
ثريا بدموع طيب مش ناوية تسامحى أمك انتى سامحتى الكل طب وانا
رفيف لان اللى انا عشتة بسببك مستحيل يتسامح علية بس سيبى الايام تحكم ما بينا انتى دلوقتى بابا رجعلك وآدم فى ح عايزة اى تانى
محمد قرب من رفيف انتى عارفة ياقلب ابوكى ان انا بحبك اكتر من اى حاجة فى الدنيا وإنك احلي حاجة حصلت فى حياتى بس عايزك تسامحينى ومتزعليش منى لان كل اللى حصل دا كان ڠصب عنى
رفيف بابا حبيبى انا مش فاهمه انت وآسر بتتكلموا بطريقة غريبة و اسامح حضرتك على اى
محمد بإبتسامة باس رأسها مفيش ياقلب ابوكى أهم حاجة إنك مبسوطة ودا كل اللى يهمنى
ونغم وقف قدام أحمد
وكانت متوترة ورنيم مكنتش فاهمه اى حاجة من اللى بتحصل
آسر فهم تخبطها وعدم فهمها تعالى يارنيم قربى
رنيم قربت منه وسألتة آسر انت لية سفرتنى انا وعمو عامر وكمان قولتلى إنك تعرف عيلتى فهمنى بقا علشان مبقتش فاهمة حاجة
آسر انا هفهمك كل
