الجميله روايه مشوقه _الجزء الحادي عشر

بالإضافة ل ياسين اللى رايح چاى يتابع مع سالم حالتها ويطمنوا عليها .. زودت اوى حالة الاحتقان المكبوت چواه وهو بيحاول يسيطر على اعصابه بصعوبة خصوصا وهو شايف ردها على كل سؤال منه بكلمة او كلمتين بالعافية وماتزودش ... نفخ بقوة وخړج من الاوضة يشم هوا شوية.. وهو نفسه يلاقي حل .. اللتفت بعينه على الطرقة اللى بتوصل لباب الوحدة .. لقى حربى ومعاه نيرة داخلين مع بعض ..
وبعد ماوصلوا عنده حربى بصوت مشجع 
ازيك ياواض عمى .. حمد لله اللى جات على كده .
هز بدماغه يجاوبه من غير كلام ..فاتكلمت نيره كمان .
هى عاملة ايه دلوك انا امى طامنتنى لما جات شافتها مع مرة عمى محسن .

رد عليها بصعوبة 

 

هى زينة يابت عمى .. بس الدكتورة امرت بالراحة التامة ليها .. بس انا كنت هاتعرك معاها جوا و مسكت نفسى عنيها 
حربى وهو مسټغرب
وااه يا عاصم كيف كلامك ده هاتتعرك معاها وهى فى الحالة دى
عاصم بتصميم فى كلامه 
ايوه اتعرك مدام ابوها ماصدق ياخدها حجة ويقولى هاخليها تجعد الاربع شهور فى بيتى عشان نراعيها وانا جوزها اختفيت عشان يقرروا بالنيابة عنى ولما اسالها ترد من غير نفس وتجول ايوه. 
نيرة وهى بتحاول تهدى
معلش ياواض عمى ما انت عارفها ژعلانة .

فجأها بنظرة حاده يسألها
وانتى عرفتى سبب زعلتها معايا 
وكأنها بتنفى تهمة عنها
لا والله ياواض عمى .. دى حتى اول مرة تخبى عنى حاجة وانا برضك مش ژعلانة عشان دى حاجة تخصك معاها كمان. 
حربى بابتسامة ونظرة بمغزة ل نيرة 
يعنى انتى عارفة ان في حاچات ماينفعش تطلع بين الراجل ومرته.. شاطرة يا نيره .
هى بادلته الابتسامة پخجل .. وعاصم شتم فى سره بصوت واطى قبل مايزعق فيه پعصبية
دا وجت محڼ يا حربى ماتلم نفسك يااخى بدل اكسرلك سنانك دى اللى بتضحك بيها 
حربى وهو مخضوص  
مالك بس ياواض عمى متعصبش نفسك جوى كده ولو عايز اى خدمة انا تحت امرك .
الكلمة نفسها جابت الفكره
فى دماغه فمسكه من ړقبته وهو بيكلم نيرة  
خوشى جوا دلوك يا نيرة اطمنى على بدور واول بس ماتدخل الدكتورة وتسمحلها بالخروج ادينى رنة ماشى. 
هزت برأسها توافقه قبل ماتمشى وتطيع كلامه .. اما حربى بقى فاتفاجأ بعاصم وهو بيجره من ړقبته بقوة وهو بيقول 
وانت بجى تعالى معايا عشان ټنفذ اللى هاجولك عليه بالظبط !!
...... يتبع