المچنونة الجزء الثاني بقلم آية طارق
مين المرة دى
حسين اه يعنى انت اللى مطلعها كمان
أحمد وانت عرفت منين !
حسين أبدا أبو الواد صاحبى بس
هاجر طيب كويس أنه صاحبك ابقى قوله بقى يربى ابنه
حسين الحقنى بعلاج الضغط يا ابنى الله يسترك لكده هيجرالى حاجة
خرجت فتحية ولمياء على صوتهم
فتحية مالكم
أحمد لا أبدا يدوب بنتك جايبها من القسم انهارده
هاجر هوا فى ايه يا جدعان يعنى اسيبه يموتنى و أقف أسقفله و أقوله برافو
أحمد فى حاجة اسمها ترنى على أخوكى أو ترنى على أبوكى ولا انتى اخدتى على أسلوب الھمجية اللى بتتعامل بيه
هاجر همجية
أحمد و طالما انتى رنيتى عالشرطة مكنتيش تتصرفى من دماغك بقه
هاجر اه و أقف أستناهم وأشوفه وهو بيمشى ولا كأن شىء يكن
هاجر ههه قصدك المتفرجين اللى مفيش واحد منه اتحرك من مكانه
حسين أمسكوا فى بعض يلا وانا وقاعد ما انا مليش لازمة هنا
أحمد اسف يا بابا بس هيا اللى عصبتنى مش شايف كلامها
هاجر و ماله كلامى إن شاء الله
حسين اسكتو بقه انتو الاتنين
هاجر أنا أسفة
أحمد صحيح ايه حكاية القسم اللى روحتيه قبل كده والخطڤ حصل انتى الكلام ده ! وانا كنت فين من كل ده !
أحمد ما هو ايه اعرف كأنى زى الغريب بالضبط اللى عرف بالصدفة يعنى لولا زين اللى قال قدامى مكنتش هعرف حاجة .
لف أحمد لأبوه ازاى مكلمتنيش يا بابا
هاجر انا اللى قولتلهم ميرنوش عليك و يقولولك
أحمد وانتى من امتى و انتى بتخبى عليا حاجة ها ما تردى
هاجر لو كنت قولتلك كنت هنسيب شغلك وتنزل وتلخبط حياتك
هاجر اهو اللى حصل بقه
أحمد ماشى يا هاجر حلو اوى اللى بتعمليه ده
سألهم أحمد وخرج و رزع الباب وراه و انتفضت هاجر ولمياء والعيال من عصبيته وهاجر الصغننة بدأت ټعيط
لمياء راحت تشتال بنتها عن اذنكم اروح أشوفه
هاجر لمياء
لمياء أيوة
هاجر قولى لجوزك بتقولك هاجر ابقى حط لزقة
لمياء ها !!!
هاجر قوليله بس وملكيش دعوة دى كلمة سر بينا
راحت لمياء على شقتها
هاجر ماما أكلتى سيد
فتحية وهيا بتدخل المطبخ وبترفع ايديها لفوق يااااا رب كده كتير عليا
افتكرت هاجر حاجة ووقفت مرة واحدة وهيا بتجرى عالاوضة بتاعها وكانت هتقع
حسين ما تحاسبى يا بنتى بدل ما تتكفى على وشك
وفضل يضرب كف على كف ويستغفر ربنا
هاجر الصغننة متزعلش يا ددو
ابتسم لها حسين و شالها قعدها على رجله وفضل يلعب معاها و مازن ومؤمن قعدوا جنبه
عند أختنا صاحبة علو الضغط
قعدت تدور فى الأوضة يمين وشمال و تشيل فى الحاجة وترميها وفين وفين لما افتكرت وهيا بتخبط دماغها بايدها يا نهار مش فايت ده أنا نسيتها فى العربية بتاعته
قعدت عالسرير أعمل ايه دلوقتى ولا أجيبها ازاى !
يا ترى يا هل ترى كانت جايبه ايه مش حابة أصدمكم بس شوفوا هتنبهروا انبهار محصلش
هاجر مفيش غير حل واحد أكلم نهاد هيا اللى هتعرف تساعدني
فتحت فونها ورنت على نهاد
عودة للخلف لما أحمد كان راكب مزين وهاجر طلعت
استغرب حس زين بضيق لما شاف دموعها واللى كان هوا السبب فيها
أحمد زين يا زين
زين بتقول ايه ..
أحمد بقولك اتحرك يلا
اتحرك زين بالعربية عشان يرجعوا ليونس ومحمد كانوا ساكتين محدش بيتكلم فقطع زين الصمت وهو بيقول مكنش ينفع تحرجها قدامى كده
أحمد أروحلها بس وأنا اللى هفتح دماغها
زين متبقاش عصبى كده أكيد كان ليها سبب أنها متقولكش على اللى حصل متكبرش الموضوع كده
أحمد يا زين انت متعرفش هاجر بالنسبالى ايه دى بنتى قبل ما تكون أختى لما كانت تغيب ساعة أو تتعب تعب بسيط ببقى ھموت من القلق عليها ما بالك بقى انت بتقولى خطڤ وقسم ومعرفش ايه
زين اهدى بس الكلام ميبقاش كده انا تروح اتكلم معاها براحة وافهم السبب الا خلاها تعمل كده
أحمد احكيلى حوار الخطڤ اللى انا معرفش عنه حاجة ده
زين اه احكيلك وتطلع عصبيتك عليا انا
أحمد يا عم اخلص
فضلوا يتكلموا لحد ما وصلوا قدام الكافيه و طلعوا ليونس ومحمد فوق
محمد ده انا قولت انتو نستونا وروحتوا
أحمد أنا جعان
يونس تصدق بالله انت اللى بتفهم فى اللى قاعدين دول
زين طيب قوموا بينا نتغدى وانا اللى عازمكم
محمد انتو لسه بتفكروا دى لحظة ما بتتكررش قوموا يلا
قاموا وراحوا مطعم واتغدوا مع بعض وخرجوا لفوا شوية وهما واقفين عالنيل بيتكلموا
يونس بجد أنا كنت محتاج اليوم ده جدا
زين حاسس اننا رجعنا بالزمن لورا
محمد ياااه يا
