رواية صدفة الجزء الأول
زين : قومى البسى عشان ننزل نفطر
صدفة : تمام
ونزلوا يفطروا تحت
رانيا: صباح الخير للجميع ايه دا احنا عندنا ضيوف
فاطمه: صدفة مرات زين
رانيا: اتجوزت من غير ما تقولى يا ابيه دا انا حتى كنت عايزه البس فستان
زين : دا خړک
رانيا : ازيك انا رانيا اخت جوزك
صدفة بهزار: عمتو الحرباية يعني
رانيا بضحك: هههه دا ليها فى المميز هنبقى صحاب اوى على فكرة
صدفة : حبيبتى دا شئ يشرفنى
زين : يلا انا ماشى عندى شغل رانيا
رانيا: نعم يا ابيه
زين : خدى صدفة و رواحوا المول اشتروا هدوم جديده
رانيا : اشطا
فى ڤيلة ما
مجهول : يعنى ايه كشفكوا انتوا بهايم
مجهول : ما انا مشغل شوية بهايم
على : يا باشا الظابط اللى ماسك المكافحة مش سهل
مجهول : دى مش اول عملية يوقفها لازم نتخلص منه
على : اومراك يا باشا
مجهول بشړ : استنوا منى الاوامر
على: تمام
مجهول : طالع ل ابوك يا زين بس زى ما خلصت على ابوك هخلص عليك
*فى الادراة
اللواء : برڤوا يا زين طلعت ادها زى كل مرة
زين وهو بيعقد : مش مرتاح الا لما اعرف مين اللى ورا كل دا ومين هو الراس الكبيرة
زين : باذن الله اكون عند حسن ظن حضرتك عن اذنك
اللوا : اتفضل
فى المول
صدفة كانت ماشية مع رانيا فى المول و رانيا قابلها محل عاجبها ودخلت وصدقت فضلت ماشية على أساس أن رانيا ماشية وراها
صدفة وهى بتلتفت وراها : بصى دى يا رانيا
صدفة پخۏڤ : هى راحت فين
صدفة عندها فوبيا لاماكن المفتوحه وخصوصاً انها اول مرة تروح القاهره ومتعرفش فيها حاجه
صدفة پخۏڤ وعياط: يا رانيا انتى روحتى فين وفضلت ټعيط لحد اما اغمى عليها
